 |
| św. Grzegorz Wielki (fot.: www.brewiarz.pl) |
Święty Grzegorz urodził się w Rzymie około 540 roku, w bogatej rodzinie patrycjuszów.
W 572 roku, po śmierci ojca, został wybrany prefektem Rzymu. Takie życie nie przynosiło mu jednak zadowolenia, dlatego też zdecydował się na rezygnację ze wszystkich swoich funkcji i na powrót do domu, przekształcając go w klasztor św. Andrzeja na wzgórzu Celio.
Dojrzałe doświadczenie, które posiadł w administracji cywilnej i w relacjach ze światem bizantyjskim sprawiły, że papież Pelagiusz mianował go diakonem i wysłał do Konstantynopola.
Po kilku latach został znów wezwany do Rzymu przez papieża, który mianował go swoim sekretarzem.
Były to trudne lata: głód dotykał znaczną część Włoch wraz z Rzymem. Wybuchła również zaraza, która pochłonęła wiele ofiar, wśród których znalazł się również papież Pelagiusz. Kler, lud i senat okazali się bezdusznymi w wyborze Grzegorza na jego następcę na Stolicy Piotrowej. Próbował się temu przeciwstawić, zamierzając również uciec, ale nie mógł jednak nic zrobić w tym kierunku: w ostateczności musiał ulec i przyjął święcenia biskupie 3 września 590 roku.
Okazał się prawdziwym pasterzem w zarządzaniu Kościołem, w służeniu wszelką pomocą potrzebującym, promując życie monastyczne oraz umacniając i propagując wszędzie wiarę, pisząc w tym celu słynne książki o moralności oraz duszpasterskie.
Zmarł 12 marca 604 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz