 |
| święci Kosma i Damian (fot.: www.fzspoznan.franciszkanie.pl) |
Byli synami chrześcijan: ojciec, nawrócony niedługo po ich narodzeniu, zmarł w czasie prześladowań w Cylicji; matka, chrześcijanka od dłuższego czasu, zajęła się ich początkowym wychowaniem.
Nauki pobierali w Syrii, specjalizując się w medycynie.
Kompetentnie wykonywali swój zawód lekarza w Egei a później w Cyrze. Świadczyli swoje usługi bez żądania zapłaty w zamian, ani w pieniądzach, ani w jakikolwiek inny sposób, od nikogo, ani od bogatych, ani od biednych. Tym zasłużyli sobie na przydomek bezpieniężnych (pozbawionych pieniędzy). Bracia uzdrawiali zarówno ciało, ale przede wszystkich duszę, ponieważ przywoływali ożywiające imię Chrystusa i głosili Ewangelię. Chorzy w ten sposób znajdowali uzdrowienie i pocieszenie, a jeśli byli poganami, nawracali się na chrześcijaństwo.
Kosma i Damian zostali aresztowani i oskarżeni za zakłócanie porządku publicznego i wyznawanie zakazanej wiary. Grożąc im torturami i karą śmierci zachęcano ich do wyrzeczenia się swojej wiary. Kosma i Damian natomiast odpowiedzieli swoim prześladowcom: My czcimy jedynego i prawdziwego Boga i naśladujemy naszego jedynego Nauczyciela, Jezusa Chrystusa. Ich heroiczna odporność dodała odwagi innym chrześcijanom, którzy zastanawiali się, czy wyrzec się wiary, aby zachować życie, czy wytrwać i cierpieć więzienia, tortury i śmierć, naśladując Chrystusa na drodze krzyżowej.
Ponieśli męczeństwo wraz z ich młodszymi braćmi w okolicach Antiochii w 303 roku.
26 września, jest prawdopodobną datą poświęcenia bazyliki, która w Rzymie nosi ich imię, zbudowanej za Feliksa IV (525-530).
Kosma i Damian ogłosili światu, poprzez swoją miłość i śmierć, prawdę o Chrystusie. Ich przesłanie miłości i wiary płynie aż do nas, proponując nam Boga, jako jedyną kotwicę, której można zawierzyć, jedyny horyzont, wobec którego możemy ukierunkowywać nasze wybory.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz