 |
| św. Wincenty a Paulo (fot.: www.nasza-arka.pl) |
Urodził się 24 kwietnia 1581 roku w Pouy (obecnie St-Vincent-de-Paul ), w bardzo ubogim regionie południowo-zachodniej Francji.
Z ubogiego pasterza stał się kapłanem i rozpoczął swoją błyskotliwą karierę.
W 1605 roku, podczas jednej ze swoich podróży przez morze, został porwany przez tureckich piratów i uprowadzony, jako niewolnik, do Tunisu. Po dwóch latach, odzyskał wolność, uciekając łódką wraz ze swoim ostatnim panem, nawróconym przez niego na chrześcijaństwo. To dwuletnie doświadczenie zrodziło w nim pragnienie przynoszenia ulgi materialnej i duchowej skazanym.
W 1612 roku został proboszczem pod Paryżem. Poświęcił się ewangelizacji ludności wiejskiej, był kapelanem na galerach i apostołem miłosierdzia pośród ubogich, chorych i cierpiących.
Założył Zgromadzenie Księży Misjonarzy (lazarystów) oraz, wraz ze świętą Ludwiką de Marillac, Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia (1633), aby przywrócić ten sam styl życia, jaki był u początku Kościoła, aby formować kler do świętości i służyć ubogim. Mówił do kapłanów św. Wawrzyńca: Misjonarze, bardziej niż inni kapłani, muszą być wypełnieni duchem współczucia, będąc zobowiązani, poprzez ich status i poprzez ich powołanie, do służenia najbardziej nieszczęśliwym, odrzuconym, uciemiężonym materialnie i duchowo.
Dla niego samego królowa Francji utworzyła Ministerstwo Miłosierdzia. I tak, jako niezwykły minister organizował pomoc ubogim na skalę narodową.
Święty Wincenty zmarł 27 września 1660 roku. Tuż przed śmiercią miał powiedzieć: Jeszcze nic nie zrobiłem... Potrzeba zrobić znacznie więcej...
Jest wspominany jako święty od dzieł miłosierdzia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz