św. Róża z Limy (fot..: wierzymy.blogspot.pl) |
Urodziła się 20 kwietnia 1586 roku w Limie (Peru); na chrzcie nadano jej imię Izabela, po babci ze strony matki. Została nazwana po raz pierwszy Różą przez służącą Mariannę, kiedy jeszcze leżała w kołysce, ze względu na jej nadzwyczajną piękność. Imię to zostało jej już przypisane na zawsze, zatwierdzone również przez arcybiskupa Limy.
Będąc jeszcze dzieckiem, poświęciła swoją czystość Bogu i bardzo szybko zaczęła prowadzić życie ascetyczne, często poszcząc i spędzając długi czas na modlitwach.
W wieku 20 lat wstąpiła do trzeciego zakonu świętego Dominika.
Bardzo szybko zaczęła doświadczać w swym życiu duchowym ekstaz, osiągając najwyższy stopień zjednoczenia mistycznego z Bogiem.
Nie zostały jej oszczędzone krytyki i obraźliwe słowa. Róża nie ustawała w swoich modlitwach, powtarzając zawołanie: O mój Jezu, zwiększyły się moje cierpienia, ale zwiększyła się również we mnie Twoja Boska miłość. Zachowała zawsze nadzwyczajny spokój duszy wobec prób, które towarzyszyły jej życiu, naśladując w ten sposób Chrystusa ubogiego i ukrzyżowanego.
Odznaczała się w sposób szczególny nabożeństwem ku czci Najświętszej Maryi Pannie, działała i modliła się na rzecz rozprzestrzeniania się Kościoła, zwłaszcza wśród Indian Ameryki.
Po swojej śmierci, 24 sierpnia 1617 roku, cała Lima zgromadziła się wokół jej trumny, nazywając i czcząc ją, jako najpiękniejszy kwiat Peru. Jest pierwszą świętą Ameryki Łacińskiej, której jest również patronką.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz