 |
| św. Klara (fot. parafiapruszcz.x.pl) |
Urodzona w 1193 roku, Klara należała do arystokratycznej rodziny. Zrezygnowała ze szlachectwa i bogactwa, aby żyć w pokorze i ubóstwie, przyjmując sposób życia, który proponował Franciszek z Asyżu.
W wieku 18 lat, zainspirowana głębokim pragnieniem naśladowania Chrystusa i zafascynowana Franciszek, Klara porzuciła dom rodzinny i potajemnie dołączyła do braci przy małym kościółku Porcjunkuli. Było to wieczorem w Niedzielę Palmowa 1211 roku. Franciszek dokonał jej obłóczyn w gruby habit i przygotował dla niej małe mieszkanie przy kościółku San Damiano, gdzie dołączyła do niej jej siostra Agnieszka i inne dziewczęta Asyżu. Zrodził się w ten sposób Drugi Zakon Franciszkański, nazywany początkowo Ubogie Panny pustelnice San Damiano, a po śmierci Świętej, został nazwany Klaryskami.
Klara praktykowała w sposób heroiczny cnoty, które powinny wyróżniać każdego chrześcijanina: pokorę, ducha pobożności i pokuty, miłość miłosierną. Pomimo, że była przełożoną, zawsze jako pierwsza chciała usługiwać chorym siostrom, zgłaszając się także do obowiązków upokarzających.
Jej wiara w rzeczywistą obecność Jezusa w Eucharystii była tak mocna, że dwa razy zdarzył się cud z tym związany. Uzbrojona jedynie w monstrancję z Najświętszym Sakramentem oddaliła żołnierzy, którzy zamierzali się do zaatakowania klasztoru San Damiano i zniszczenia Asyżu.
Te wydarzenia, jak również inne cuda, skłoniły papieża Aleksandra IV do kanonizowania jej już w dwa lata po jej śmierci, która miała miejsce 11 sierpnia 1253 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz