 |
| św. Bernard (fot.: modlitwawstawiennicza.blogspot.pl) |
Bernard urodził się w 1090 roku w pobliżu Dijon (Francja).
W wieku 22. lat, w 1112 roku, wstąpił do opactwa w Citeaux (po łacinie Cistercium, skąd bierze nazwę zgromadzenie cystersów) podążając w ten sposób wraz ze swoimi braćmi i trzydziestu towarzyszami, pociągniętymi tym samym entuzjazmem.
Po zaledwie trzech latach założył opactwo Clairvaux (Jasna Dolina). Tutaj został wybrany opatem i okazał się bardzo dobrym przewodnikiem dla mnichów w praktyce cnót, samemu dając przykład własnego życia; pozostał tu aż do śmierci w 1156 roku.
Do swojej śmierci odbył liczne podróże, wdawał się w wiele dysput w obronie wiary (najsłynniejsza z Abelardem), zarządzał duchowo zgromadzeniem, które w czasie jego śmierci liczyło ponad 300 klasztorów. Mistrz, kierownik duchowy i wychowawca pokoleń świętych, pozostawił wśród swoich mów komentarz do Biblii a dla liturgii niezwykły dokument teologii monastycznej próbujący ukazać doświadczenie misterium.
Swoją podstawową zasadę ascetyczną, miłość jest największą siłą życia duchowego, przeżywał jako drogę do stawania się zawsze coraz bardziej zjednoczonym w miłości Bożej poprzez Wcielenie Syna Bożego i matczyną obecność Maryi: jest Ona odbiciem miłości Chrystusa dla nas. Bóg nie chciał, abyśmy otrzymali cokolwiek, co nie przeszło najpierw przez ręce Maryi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz