Giovanni Paolo Panini, Santa Maria Maggiore, 1742 (fot. www.quirinale.it) |
Bazylika Matki Boskiej Większej (Santa Maria Maggiore) jest jedną z czterech bazylik patriarchalnych Rzymu.
Matka Boska, w nocy 5 sierpnia 352 roku, objawiła się jednocześnie papieżowi Liberiuszowi oraz jednemu z patrycjuszy rzymskich, prosząc ich o wybudowanie kościoła tam, gdzie rankiem znajdą śnieg. Rankiem, 6. sierpnia, niespodziewane opady śniegu pokryły część Eskwilinu, odpowiedniej wielkości na budowę świątyni, co potwierdziło objawienia. Przekonało to zarówno papieża, jak i bogatego patrycjusza do rozpoczęcia budowy pierwszego, dużego sanktuarium Maryjnego, które przyjęło początkowo nazwę Matki Boskiej Śnieżnej.
Papież Sykstus III, chcąc wspomnieć obchody Soboru Efeskiego (431), w czasie którego zostało ogłoszone Boże macierzyństwo Maryi, wybudował w tym miejscu kościół o obecnych rozmiarach.
Do dziś zachowana jest w Bazylice pierwsza szopka, wykonana wraz z figurami. Została ona wykonana przez Arnolfo di Cambio, któremu papież Mikołaj IV, w 1288 roku, zlecił przedstawienie sceny Narodzenia Pańskiego.
W 432 roku, papież Sykstus III stworzył w Bazylice grotę Narodzenia, podobną do tej w Betlejem. Liczni pielgrzymi, którzy wracali z Ziemi Świętej, przywieźli w darze fragmenty drzewa, pochodzące ze Świętej Kołyski, przechowywane dziś w szkatule pod Konfesją.
Wspomnienie poświęcenia Bazyliki weszło do kalendarza rzymskiego dopiero w 1568 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz