 |
| (fot. www.fronda.pl) |
Dzisiejszy dzień proponuje nam wspomnienie Tej, która zasiadająca u boku Króla wieków, błyszczy jako Królowa i wstawia się jak Matka.
Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny, Królowej zostało ustanowione przez Piusa XII w 1955 roku na dzień 31 maja. Odnowa liturgiczna, dokonana na Soborze Watykańskim II, umieściła je jako wypełnienie uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (na zakończenie oktawy tejże uroczystości) tak, aby tworzyły one jedną tajemnicę: Niepokalana Dziewica, zachowana wolną od wszelkiej skazy winy
pierworodnej, dopełniwszy biegu życia ziemskiego z ciałem i duszą wzięta
została do chwały niebieskiej i wywyższona przez Pana jako Królowa
wszystkiego, aby bardziej upodobniła się do Syna swego, Pana panującego oraz zwycięzcy grzechu i śmierci (Lumen gentium, 59).
Maryja, uczestnicząca w chwalebnym królowaniu Chrystusa nad wszechświatem, jest przedstawiona jako wzór i znak nadziei dla chrześcijan, którzy otrzymawszy już godność królewską Chrystusa podczas chrztu, są wezwani do wiecznego rządzenia wraz z Nim. Dlatego też Kościół zaprasza wiernych do nazywania Jej nie tylko słodkim tytułem Matki, ale również czcigodnym tytułem Królowej tak, jak pozdrawiają Ją w niebie aniołowie, patriarchowie, prorocy, apostołowie, męczennicy, wyznawcy i dziewice.
Trzy spośród najbardziej znanych antyfon Maryjnych, przywołują Ją jako Królową; są to: Witaj Królowo (Salve Regina), Królowo nieba (Regina Coeli) oraz Witaj Królowo Niebios (Ave Regina Coelorum).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz