Słowo Boże w ciągu Roku Liturgicznego
W ciągu roku nie da się przeczytać całego Słowa Bożego, zawartego w 73 księgach, które tworzą Biblię; dlatego też jest ono podzielone w niedzielnym cyklu trzyletnim:
rok A * rok B * rok C
Każdy cykl rozpoczyna się pierwszą niedzielą Adwentu.
Czytania z Ewangelii, zwłaszcza w niedziele Okresu Zwykłego, wybierane są według Ewangelii:
- w roku A: czytana jest Ewangelia według Mateusza;
- w roku B: czytana jest Ewangelia według Marka i ostatnie sześć rozdziałów według Jana (tak będzie w tym roku);
- w roku C: czytana jest Ewangelia według Łukasza.
Ewangelia według Jana czytana jest w Okresie Narodzenia Pańskiego, w Wielkim Poście i w okresie Wielkanocnym.
W dni powszednie Ewangelia jest jedna, podczas gdy pierwsze czytania ułożone są w cyklu dwuletnim, odnośnie do roku parzystego (np. 2012) lub nieparzystego (np. 2013).
Okres zwykły: Jezu, Ty masz słowa życia wiecznego!
Okres zwykły składa się z 33 lub 34 tygodni, rozpoczyna się poniedziałkiem po święcie Chrztu Pańskiego i trwa aż do wtorku przed Środą Popielcową. Pierwsza część okresu zwykłego może trwać od 4 do 9 tygodni. Rozpoczyna się na nowo w poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego, aby zakończyć się przed pierwszymi Nieszporami pierwszej niedzieli Adwentu.
Jest on nazywany "zwykłym" w tym sensie, że celebruje się w jego czasie tajemnicę Chrystusa w jej całości: z upływem tygodni i niedziel poznajemy Jego mowy, przypowieści przez Niego opowiadane, czyny i cuda przez Niego wykonywane, poprzez które Jezus przedstawia nam miłość Boga Ojca wobec wszystkich ludzi.
Nie oznacza to jednak, że jest to okres mniej ważny od innych: Kościół zaprasza do podjęcia wędrówki duchowej, którą prowadzić człowieka będzie, przede wszystkim, Słowo Boże: słuchając codziennie czytań, będzie można zdać sobie sprawę, że ewangeliści towarzyszą w poznaniu i w coraz głębszym wejściu w życie Jezusa Chrystusa. Pomagają nauczyć się, co oznacza być naprawdę prawdziwym uczniem Jezusa, aby uczynić praktyką własnego życia Jego przesłanie i jeszcze bardziej zakochać się w Jego Osobie. Liturgia pomoże poznać i pokochać Pana Jezusa także poprzez obchody wspomnienia świętych: przez cały ten okres można spotkać wiele postaci świętych, których żywot rozświetla miłość Bożą do swoich dzieci. Każdy z nich, zainspirowany przez Ducha Świętego, ofiarując swoje życie Jezusowi, dał świadectwo o bardzo różnych łaskach Bożych w okresie historycznym i społecznym, w którym żył, ubogacając swoim działaniem i swoją modlitwą Kościół swego czasu.
Żyć i obchodzić tajemnicę Chrystusa w okresie zwykłym, oznacza żyć jak Jego wierny uczeń każdego dnia, słuchać i spotykać Nauczyciela w codzienności, rozpoznać, że Bóg się schyla ku nam i zbawia nas w naszych konkretnych i osobistych doświadczeniach. Jezus kroczy obok każdego z nas, aby go uzdrawiać i pocieszać.
Nie oznacza to jednak, że jest to okres mniej ważny od innych: Kościół zaprasza do podjęcia wędrówki duchowej, którą prowadzić człowieka będzie, przede wszystkim, Słowo Boże: słuchając codziennie czytań, będzie można zdać sobie sprawę, że ewangeliści towarzyszą w poznaniu i w coraz głębszym wejściu w życie Jezusa Chrystusa. Pomagają nauczyć się, co oznacza być naprawdę prawdziwym uczniem Jezusa, aby uczynić praktyką własnego życia Jego przesłanie i jeszcze bardziej zakochać się w Jego Osobie. Liturgia pomoże poznać i pokochać Pana Jezusa także poprzez obchody wspomnienia świętych: przez cały ten okres można spotkać wiele postaci świętych, których żywot rozświetla miłość Bożą do swoich dzieci. Każdy z nich, zainspirowany przez Ducha Świętego, ofiarując swoje życie Jezusowi, dał świadectwo o bardzo różnych łaskach Bożych w okresie historycznym i społecznym, w którym żył, ubogacając swoim działaniem i swoją modlitwą Kościół swego czasu.
Żyć i obchodzić tajemnicę Chrystusa w okresie zwykłym, oznacza żyć jak Jego wierny uczeń każdego dnia, słuchać i spotykać Nauczyciela w codzienności, rozpoznać, że Bóg się schyla ku nam i zbawia nas w naszych konkretnych i osobistych doświadczeniach. Jezus kroczy obok każdego z nas, aby go uzdrawiać i pocieszać.
Kolorem liturgicznym tego okresu liturgicznego jest kolor zielony, wyrażający nadzieję, młodość Kościoła, podjęcie drogi nowej i wytrwałej.
Chwała odmawia się w uroczystości, święta i we wszystkie niedziele; Wierzę odmawia się w uroczystości i we wszystkie niedziele.
Jakie zadanie postawić sobie na pierwszym miejscu w tym okresie:
Utrzymać żywą wiarę w Chrystusa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz