 |
| (fot. swjozef.nazwa.pl) |
Najświętsze Imię Jezus było zawsze czczone i wielbione w Kościele, ale w XIV wieku zaczęło mieć swój kult liturgiczny.
Niektórzy spośród franciszkanów rozpowszechnili tę pobożność, przede wszystkim aby zwalczyć pojawiające się bluźnierstwo.
Wśród nich wyróżnia się święty Bernardyn ze Sieny, który rozpowszechniał wszędzie monogram IHS zwieńczony krzyżem. Odpowiada on siglom imienia Jezusa w swej formie średniowiecznej Jhesus, które później było tłumaczone formułą Jesus Hominum Salvator (Jezus Zbawiciel ludzi).
W jednej z mów, św. Bernardyn stwierdza: Jezus jest tym najświętszym Imieniem, które było tak bardzo upragnione przez starożytnych ojców i oczekiwane z tak wielkim drżeniem! Imię Jezusa jest wielkim fundamentem wiary, które kształtuje dzieci Boże. O Imię pełne chwały, o Imię pełne łaski, o Imię pełne miłości i cnót! Przez Ciebie zostają odpuszczone winy, przez Ciebie zostają pokonani wrogowie, przez Ciebie chorzy zostają uwolnieni, przez Ciebie wszyscy, którzy cierpią zostają pokrzepieni i radują się! Ty, chwało wierzących, mistrzu kaznodziejów, siło tych, którzy pracują, Ty, podporo słabych! Pragnienia zapalają się Twoim ciepłem i żarem ognia, upajają się dusze kontemplujące i przez Ciebie dusze triumfujące zostają wyniesione do chwały w niebie: z którymi, spraw to, o Najsłodszy Jezu, przez to Twoje Najświętsze Imię, byśmy także i my mogli królować. Amen!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz