 |
| św. Faustyna Kowalska (fot.: archidiecezja.lodz.pl) |
Urodziła się 25 sierpnia 1905 roku we wsi Głogowiec koło Łodzi.
Pomimo że od najmłodszych lat odczuwała silne pragnienie wstąpienia do zakonu, warunki ekonomiczne jej rodziny zmusiły ją do ciężkiej pracy i uniemożliwiły zrealizować natychmiast swoje powołanie. Udała się na służbę do różnych rodzin aż do momentu, gdy po wielu trudach została przyjęta do klasztoru Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Matka przełożona poradziła jej udać się jeszcze na służbę na rok, do czasu, aż zbierze odpowiednią kwotę, jaka była wymagana od kandydatki w tamtych czasach wstępującej do zakonu jako posag.
Swój postulat rozpoczęła w 1925 roku, natomiast 26 kwietnia 1926 roku została wysłana do Krakowa, aby rozpocząć rok nowicjatu. Tutaj została dołączona do chóru koadiutorek, które były przeznaczone do prac na polu, w kuchni, na furcie. 30 kwietnia 1928 roku przyjęła habit zakonny i złożyła pierwsze śluby, przyjmując imię Maria Faustyna.
22 lutego 1931 roku objawił się jej Jezus Miłosierny, nakazując jej wymalowanie swojego wizerunku według obrazu, który widziała w wizji, aby rozszerzyć w ten sposób nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia.
Od 1934 roku siostra Faustyna, na polecenie swojego kierownika duchowego, rozpoczęła pisanie dziennika objawień, doświadczeń mistycznych i modlitw, które otrzymywała od Jezusa. Z tego dziennika, złożonego z sześciu zeszycików, została później zredagowana książka i opublikowana pt. Dzienniczek na całym świecie.
Faustyna ostatnie dziesięć lat swojego życia przeżyła w cierpieniu fizycznym i duchowym z powodu zaawansowanej gruźlicy, którą została dotknięta oraz z powodu przykrości związanych z oskarżeniami o udawania i histerie.
Zmarła, mając zaledwie trzydzieści trzy lata, 5 października 1938 roku, w klasztorze w Krakowie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz