św. Bonifacy (fot.: www.bonifacy.rel.pl) |
Winfryd urodził się w 673 roku (lub 680) i najprawdopodobniej należał do jednej z bardziej znanych i szlachetnych angielskich rodzin.
Złożył śluby w klasztorze benedyktyńskim w Exeter, jeszcze przed rozpoczęciem ewangelizacji narodów germańskich nad Renem. Po wielu trudnościach, w ciągu trzech lat, przemierzył ogromną część terytorium germańskiego.
Promował reformę Kościoła we Francji i współpracował w rozwoju religijnym swojej rodzinnej ojczyzny.
Wezwany do Rzymu przez papieża, został wyświęcony na biskupa, zmieniając jednocześnie imię na Bonifacy.
Jako współpracowników w swoim dziele otrzymał mnichów z Monte Cassino. Jeszcze przed rozpoczęciem organizowania struktur Kościoła po drugiej stronie Renu, myślał o założeniu opactwa, które stałoby się centrum promującym duchowość i kulturę religijną Niemiec. W ten sposób swój początek znalazło słynne opactwo w Fuldzie. Na stolicę arcybiskupstwa wybrał Moguncję.
5 czerwca 754 roku, w dzień Zesłania Ducha Świętego, zaraz po rozpoczęciu Mszy, misjonarze zostali zaatakowani przez grupę pogańskich mieszkańców Fryzji, gdzie przebywali akurat ze swoją misją ewangelizacyjną. Nie bójcie się - mówił Bonifacy do swoich towarzyszy - żadna broń świata nie może zabić naszej duszy. Kiedy jeden z pogan przymierzył się, aby przebić go mieczem, próbował zasłonić się ewangeliarzem. Jednak ostrze przeszyło księgę i ścięło głowę męczennika.
Jego ciało spoczywa w Fuldzie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz