 |
| św. Karol Lwanga i Towarzysze (fot.: wiara.pl) |
Pomiędzy 15 listopadem 1885 a 27 styczniem 1887 roku, niektórzy Afrykanie, wyznający wiarę chrześcijańską, doświadczyli męczeństwa pod panowaniem króla Mwanga, w regionie, należącym dzisiaj do Ugandy.
Spośród nich wyróżnia się postać Karola Lwangi, przełożonego dworzan króla, któremu udało się nawrócić ogromną liczbę dygnitarzy i doradców królewskich, którzy zdobyli się z kolei na wystąpienie przeciwko swojemu królowi, upominając go za okrucieństwa i niemoralne życie. Chrześcijanie ściągnęli na siebie w ten sposób nienawiść czarowników, wróżbitów i uzdrowicieli, którzy nie uznawali żadnej innej religii, poza własną tradycyjną, dlatego też zostali przez nich oskarżeni za chęć odsunięcia od władzy Mwangi.
W czasie zbrojnego powstania, król nakazał aresztować i zabić za zdradę swojego doradcę Józefa Mukasę Balikudembe. Żądza zabijania, którą owładnięty został Mwanga, nie zakończyła się, dopóki nie został wyeliminowany ostatni z "nieprzyjaciół" jego królestwa: Karol Lwanga, który stał się nowym przewodnikiem chrześcijan; wraz z 12 towarzyszami zostali oni doprowadzeni na miejsce egzekucji, gdzie niektórzy zostali przebici mieczem, inni natomiast spaleni żywcem. Było to 3 czerwca 1886 roku.
Męczennicy z Ugandy zostali kanonizowani w 1964 roku przez Pawła VI, który w 1969 roku poświęcił ogromne sanktuarium w miejscu ich męczeństwa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz