Okres Wielkiego Postu

(fot.: www.minsk.salezjanie.pl)

Wielki Post jest okresem liturgicznym, podczas którego chrześcijanin przygotowuje się, na drodze pokuty i nawrócenia, do przeżycia w pełni tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, sprawowanych każdego roku podczas świąt paschalnych, fundamentalnego i decydującego wydarzenia  w doświadczeniu wiary chrześcijańskiej. Okres ten podzielony jest na pięć niedziel, od Środy Popielcowej do Mszy Wieczerzy Pańskiej wyłącznie. Niedziele tego okresu mają zawsze pierwszeństwo, także przed świętami Pańskimi i przed wszelkimi uroczystościami. 

Środa Popielcowa jest dniem postu; w piątki Wielkiego Postu przestrzega się wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych. 

Podczas Wielkiego Postu nie mówi się Chwała i nie śpiewa się Alleluja.

Kolorem liturgicznym tego okresu jest fiolet, kolor pokuty, pokory i służby, nawrócenia i powrotu do Jezusa.

Czas Wielkiego Postu to:

- czas chrzcielny, w którym chrześcijanin przygotowuje się do przyjęcia sakramentu Chrztu lub do ożywienia w swym życiu pamiątki i znaczenia przyjętego już Chrztu;

- czas pokuty, w którym ochrzczony jest wezwany do wzrostu w wierze, pod znakiem miłosierdzia Bożego, poprzez coraz większe przylgnięcie do Chrystusa poprzez nieustanne nawrócenie rozumu, serca i życia, wyrażoną w sakramencie Pokuty i Pojednania.

Kościół, będąc echem Ewangelii, oferuje wiernym różne szczególne formy przeżywania Postu:

- bardziej wytrwałe słuchanie Słowa Bożego: słowa Pisma nie opowiada tylko dzieł Bożych, ale zawiera jedyną i niepowtarzalną moc, której nie zawiera jakiekolwiek inne słowo ludzkie;

- bardziej intensywna modlitwa: aby spotkać Boga i wejść z Nim w intymną komunię, Jezus zaprasza nas, abyśmy byli czujni i wytrwali w modlitwie, aby nie popaść w pokusę (Mt 26,41);

- post i jałmużna: przyczyniają się do nadania jedności osobie, ciała i duszy, pomagając jej w odrzucaniu grzechu i we wzroście w intymnej zażyłości z Panem; otwierają serce na miłość do Boga i do bliźniego. Wybierając osobiście zrezygnowanie z czegoś, aby pomóc innym, ukazujemy konkretnie, że drugi człowiek nie jest dla nas kimś obcym.

Wartości, którymi należy żyć w tym okresie:

Czas wielkopostny jest czasem uprzywilejowanym, aby rozpoznać swoją słabość i przyjąć, ze szczerym spojrzeniem na swoje życie, łaskę odnawiającą sakramentu Pokuty aby podążać w swoich decyzjach zawsze za Chrystusem.