 |
| (fot.: www.brewiarz.pl) |
W całych dziejach przeróżnych, ludzkich wydarzeń, lud chrześcijański doświadczył wiele razy konkretnej pomocy Najświętszej Maryi Panny, zwłaszcza w momentach szczególnie trudnych dla życia Kościoła. Z tego doświadczenia zrodziła się zwyczaj przywoływania Matki Bożej również pod tytułem Wspomożenia Wiernych.
Dzień wspomnienia Maryi pod tym tytułem został wyznaczony na 24 maja, dzień, w którym papież Pius VII, cudownie uwolniony z niewoli, powrócił do Rzymu w 1814 roku.
Święty Jan Bosco widział w wezwaniu Wspomożenie Wiernych wspaniałą syntezę tajemnicy Najświętszej Maryi Panny w planie zbawienia, dokonującym się Kościele. Pisał: Maryja kontynuowała z nieba i z jeszcze większym sukcesem misję Matki Kościoła i wspomożenia chrześcijan, którą rozpoczęła na ziemi.
Sobór Watykański II uznał, że Maryja dzięki swej macierzyńskiej miłości opiekuje się braćmi Syna swego,
pielgrzymującymi jeszcze i narażonymi na trudy i niebezpieczeństwa, póki
nie zostaną doprowadzeni do szczęśliwej ojczyzny. Dlatego też do
Błogosławionej Dziewicy stosuje się w Kościele tytuły: Orędowniczki,
Wspomożycielki, Pomocnicy, Pośredniczki (Lumen Gentium, 62).
Świętować Paschę Chrystusa, wspominając i czcząc pełną chwały Maryję, zawsze Dziewicę (Kanon Rzymski) oznacza zatem: słuchać tak jak Ona Słowa Bożego, wydawać Jego owoce i głosić Je z żarliwością; słuchać i przywoływać Maryję, jako wzór modlitwy i miłości duszpasterskiej; uznać ją za nauczycielkę i przewodniczkę; uciekać się do niej z synowskim zaufaniem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz