 |
| św. Rita z Cascia (fot.: neobeatakoronki.blox.pl) |
Urodziła się w 1381 roku w Roccaporena (Perugia).
Wzrastała w bojaźni Bożej przy swoich starszych już rodzicach; w wieku około szesnastu lat poślubiła Paolo di Ferdinando Mancini, zamożnego, jednak gwałtownego i niespokojnego; z małżeństwa tego zrodziło się dwóch synów. Swym życiem prostym, bogatym w modlitwę i cnoty, w całości poświęconym rodzinie, doprowadziła do nawrócenia swojego męża do życia uczciwego i pracowitego. Jej postawa małżonki i matki zdenerwowała zabójcę jej męża, który stał się ofiarą nienawiści i porachunków swego poprzedniego życia. Rita przebaczyła całkowicie, jak Jezus, temu który zadał jej tak wielki ból. Synowie natomiast, pod wpływem otoczenia i krewnych, zaczęli pałać żądzą zemsty. Mama prosi Boga raczej o ich śmierć, niż mieliby się splamić czyjąś krwią; w rzeczywistości obydwaj zachorowali i zmarli w młodym wieku.
Rita, osamotniona wdowa, wprowadzała pokój w dusze, pomagała w pojednywaniu rodzin siłą swojej modlitwy i miłości; nastęnie wstąpiła do klasztoru augustynianek Świętej Marii Magdaleny w Cascia, gdzie żyła czterdzieści lat, służąc Bogu i bliźnim swą radosną hojnością i dostrzegając ludzkie dramaty w swoim otoczeniu i w Kościele swojego czasu.
Przez ostatnich piętnaście lat naznaczona była na czole stygmatem jednego z ciernia z korony Chrystusowej.
Zmarła w klasztorze w Cascia w 1457 roku i od razu była czczona jako święta.
Jej doczesne szczątki spoczywają w Sanktuarium w Cascia w przeszklonej i posrebrzanej trumnie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz