 |
| św. Piotr Damiani (fot.: pustyniakarmelu.blogspot.com) |
Piotr urodził się w Rawennie w 1007 roku. Pozostawszy sierotą jako dziecko, z powodu śmierci ojca, został porzucony przez matkę, zniechęconą swym licznym potomstwem.
Został wzięty w opiekę przez swojego starszego brata o imieniu Damian, który przywiązał się mocno do młodszego brata, wychował go i posłał na studia: Piotr, stawszy się dorosłym, z wdzięczności dla niego przyjął do swojego imienia imię swego brata i nazywał się odtąd już zawsze Piotr Damiani.
Po studiach w Rawennie, Faenzy i Padwie i swych wykładach na uniwersytecie w Parmie, wstąpił do klasztoru kamedułów w Fonte Avellana (Marche), który dzięki niemu stał się centrum odnowy zgromadzenia kamedułów. Tutaj spędził praktycznie całość swojego życia, opuszczając klasztor jedynie na prośbę papieży, którzy zlecali mu różne zadania.
W rzeczywistości bowiem Kościół, rozerwany wewnętrznie z powodu różnych nieporozumień i schizm, potrzebował ludzi uczciwych i dobrze przygotowanych, takich właśnie, jak Piotr Damiani. Był doradcą sześciu papieży, w szczególności współpracował z Hildebrandem, wielkim reformatorem Kościoła, wybranym później na papieża (Grzegorz VII).
Po licznych wędrówkach po diecezji mediolańskiej, po Francji i Niemczech, otrzymał godność kardynalską i stał się biskupem Ostii.
Śmierć dotknęła go w 1072 roku w Faenzy, powracającego z ostatniej misji pokojowej.
W czasie swojego życia święty Piotr Damiani stał się przykładem szczęśliwego połączenia życia pustelniczego z aktywnością duszpasterską. Jako pustelnik stał się wcieleniem radykalizmu ewangelicznego i bezgranicznej miłości do Chrystusa. Jako człowiek Kościoła pracował z dalekowzroczną mądrością, dokonując również trudnych i odważnych wyborów, jeśli było to konieczne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz