 |
| św. Tomasz, apostoł (J 20,27-29) (www.brewiarz.pl) |
Święty Tomasz jest jednym z dwunastu apostołów, wybranym przez Jezusa na początku Jego życia publicznego.
Ewangelia wg św. Jana, który najczęściej wymienia go z przydomkiem Didymos (J 11,16; 20,24; 21,2) - co w języku greckim oznacza bliźniak -, daje nam parę informacji, które kreślą pewne ważne cechy jego osobowości.
Pierwsza dotyczy napomnienia, które skierował do apostołów, kiedy Jezus zdecydował się udać do Betanii, aby wskrzesić Łazarza: Chodźmy także i my, aby razem z Nim umrzeć (J 11,16). Ta determinacja w naśladowaniu Mistrza ujawnia jego całkowitą dyspozycyjność w przyłączeniu się do Jezusa.
Drugie wystąpienie Tomasza zostało zapisane podczas Ostatniej Wieczerzy. Wtedy to, Jezus ogłasza, że idzie, aby przygotować miejsce dla swoich uczniów a Tomasz przerywa, mówiąc: Panie, nie wiemy dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę? (J 14,5). Te jego słowa dają Jezusowi okazję do wygłoszenia słynnej definicji: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem (J 14,6).
Znacząca jest następnie scena, w której, w pierwszym momencie, nie wierzy w Jezusa, objawiającego apostołom w czasie jego nieobecności. Osiem dni później, pojawia się znów wśród swoich uczniów, tym razem Tomasz jest obecny i odpowiada najwspanialszym wyznaniem wiary w całym Nowym Testamencie: Pan mój i Bóg mój! (J 20,28).
W końcu wreszcie, odnajdujemy Tomasza, jako świadka Zmartwychwstałego w czasie cudownego połowu nad Jeziorem Tyberiadzkim (J 21,2).
Przykład Tomasza potwierdza zawsze, za każdym razem coraz mocniej, naszą wiarę w Jezusa Chrystusa, naszego Pana i naszego Boga.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz