 |
| (fot. www.katedra.diecezja.torun.pl) |
Syn Zebedeusza, brat Jakuba Większego, uczeń Jana Chrzciciela, był wśród pierwszych, którzy zaczęli kroczyć za Jezusem. Świadek Przemienienia i modlitwy w Getsemani, obecny u stóp krzyża, gdzie Jezus powierza mu Matkę. Wraz z Piotrem ujrzał pusty grób i uwierzył w zmartwychwstanie Pańskie.
Jan pojawia się znów w Dziejach Apostolskich, często wraz z Piotrem, w misji ewangelizacyjnej. Paweł umieszcza go pośród "kolumn" Kościoła Matki w Jerozolimie, wraz z Piotrem i Jakubem.
Ewangelista i teolog, przenika dogłębnie tajemnicę Słowa, które stało się człowiekiem, tajemnicę pełną łaski i prawdy. W swym pierwszym liście, szczycie całej teologii mądrościowej, daje nam najwyższą definicję boskości: Bóg jest miłością (1J 4,8).
Zesłany na wyspę Patmos, zostaje porwany w ekstazie, otrzymując wizje dnia Pańskiego, które opisuje w Apokalipsie, ostatniej księdze Nowego Testamentu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz