 |
| św. Benedykt z Nursji (www.lso.kuria.elk.pl) |
Benedykt urodził się w Nursji, w sercu Umbrii we Włoszech, około 480 roku, w dość szlachetnej rodzinie.
Po pozostawieniu wszystkiego, aby pójść za Chrystusem, wiódł przez trzy lata życie pustelnicze w jednej z grot, niedaleko Subiaco. Miejsce to stało się centrum, które przyciągało nowych uczniów. Benedykt zdecydował się ich prowadzić ku świętości, ucząc ich przeżywania życia wspólnotowego.
Około 529 roku, przeniósł się z niektórymi bracmi do Monte Cassino. Tutaj zbudował klasztor, który stał się najbardziej znanym spośród wszystkich klasztorów zakonu benedyktyńskiego.
Święty wyróżniał się intensywnym życiem modlitwą i całkowitym poświęceniem się swoim mnichom.
Zredagował Regułę, która podsumowuje monastyczną tradycję wschodu, dostosowując ją z mądrością i wrażliwością do świata łacińskiego. Jest ona oparta na trzech punktach: stabilność, przez którą do klasztoru się wstępuje po to, by tam pozostać; przestrzeganie programu dnia (godzin modlitwy, pracy, odpoczynku), przez który Benedykt nadaje wartość czasowi, jako dobru, którego nie można zmarnować; i w końcu: duch braterstwa, który wzmacnia i zachęca do posłuszeństwa.
Benedykt mówi o autorytecie opata, ale posiadając głęboką znajomość człowieka, uczy wypełniać go głosem potężnym, a zarazem słodkim.
Zmarł w Monte Cassino, 21 marca 547 roku.
Aby we wszystkim był Bóg uwielbiony stało się mottem świętego Benedykta w czasie całego jego życia. Umiał wzbudzić w sercach swoich duchowych synów chęć poświęcenia się bez reszty Chrystusowi: Niczego nie przedkładać nad miłość Chrystusa. Nie ma nic droższego od Chrystusa (Reguła 4,21; 5,2).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz